— Możesz mi zaufać — odrzekł lokaj. — Wezmę tę

Sięgnął znów po jej rękę, poczuł, że jest zimna, więc ją uścisnął.
przez Heath Street, obok restauracji, do której kiedyś wybrali się z
głosie brzmiało szyderstwo — a zmarła pokojówka nie
- Nie, nie zabrałam - odpowiedziała spokojnie. Jej suknia ślubna wciąż wisiała w sklepie. Zapłacona, ale nieodebrana.
Wysunęła się z pokoju i podeszła do schodów, znacznie
- Ty z nimi zostajesz, Zuzanno?
tatą, ale nie aż tak okropna.
Izabela, oczywiście, także.
— Myślę, że to niemożliwe — odparła Tempera. —
Miał tego serdecznie dość.
Izabela podniosła torebkę, zajrzała do środka i wyciągnęła coś
zniosła.
„Wygląda tak młodo" - powiedziała wtedy, nie potrafiąc ukryć niesmaku na myśl o związku tak świeżej i ślicznej dziewczyny z mężczyzną dużo starszym i zniszczonym życiem.
— odparła szybko panna Briggs.

- Nie pożałujesz - powtórzył z przekonaniem. - Za¬dbam o to. - Zawahał się i puścił jej ręce. - Muszę teraz wszystko zorganizować. Idę.
- A ja zawsze chciałam spróbować trufli – wtrąciła Lucy.
- A chciałabyś czuć się czymś innym?
- To jeszcze nie koniec - powiedział ponuro Dominik. - Książę Franz się zabawił, ale żenić się nie zamierzał. Rzu¬cił ją, gdy zaszła w ciążę. Wkrótce potem zmarła z przedawkowania narkotyków. Nie mamy pewności, czy to nie było samobójstwo.
- Nie mogę tego zrobić.
- Tędy, proszę pani - w korytarzu rozległ się głos Andre, zarządcy Renouys.
- Przykro mi.
- Co o tym myślisz? - zagadnął Mark.
- Och, nie!
Nad jego głową kołysała się drobna, opalona dziewczyna w spranym kombinezonie koloru khaki i mocno zniszczo¬nych traperkach. Miała kręcone, czarne włosy, związane ka-wałkiem sznurowadła. Niesfornie kosmyki wymykały się spod niego na wszystkie strony. Wyglądała tak, jakby nie czesała się od tygodnia. Ale pewnie on też byłby równie potargany, gdyby siedział z głową w gałęziach.
- Co więc powiedziałby mi Pilot? - spytał szybko.
zanim skończył osiemnaście lat. Lara nie miała złudzeń, za kogo wychodzi.
mianowałem cię ambasadorem...
- Sądząc po jej niezdarnym piśmie... - zaczęła Tammy zdławionym głosem. - ...ona chyba też ostro piła.
Okazało się jednak, że w tych warunkach praca nie idzie zbyt sprawnie. Jego spojrzenie ciągle biegło ku bratankowi, a jego myśli ku Tammy. A potem zrobiło się za późno na wyjazd, ponieważ zjawił się Dominik i oznajmił: