te dziewczynki, musi ponieść karę.

strach brał, żegnałem się ciągle, na boki oglądałem, a potem nic, odwagi nabrałem. Szuszy
ciężarny brzuch zwisa do ziemi. Wbiega po
Tak więc się złożyło, że dalszy plan działań opracowywali już bez upartej czernicy, w
– Kurtka – powiedział.
kątem oka, niemal bez odwracania się, bardzo szerokiego sektora najbliższej
do oczu kartkę za kartką, potem uważnie odkłada
które rozpływa mu się w ustach, pozostawiając
– Nie wiem, jak to wszystko zrobić. – ciągnął smutno. – Podczas studiów największym
nie jest ona absolutna. W suficie były długie wąskie szczeliny, przez które przesączało się
ją, że Danny nie godzi się na spotkanie z matką. Wcześnie rano dyrektor znalazł chłopca w
ale czułem się trochę jak ojciec. A potem wkroczyłem do pracowni informatycznej i zająłem
coś maleńkiego (światło jesiennego dnia już przygasało i widać było nie za dobrze).
– Ale wiedzieliśmy, że byłeś zamieszany...
– Opowiadaj dalej. Tylko uważaj, nie łżyj.

– Idiotka – mówię do telewizora i zjadam drugą oliwkę, słuchając, jak Joanna męczy się z
pocztą głosową i nagrał wiadomość – zmywa się, wraca do domu. Wstał z przekonaniem, że
Wyjmuję oliwkę z kieliszka, wysysam nadzienie, rozkoszuję się smakiem i zapachem
– Brzmi coraz bardziej niesamowicie. Byłem w San Juan Capistrano. Kilka razy. W
– Tu doktor O’Leary – odezwał się lekarz po drugiej stronie. – Mam wyniki. Bez
O1iviajest na tej fotografii spokojna, uśmiecha się lekko, jakby znała jakiś sekret, jakby
szalona porywaczka, wsunąwszy klucz do zamka, przekręca go.
przeraźliwym skrzypem.
Bentz zdawał sobie sprawę, że to on jest celem tajemniczego prześladowcy, ale najłatwiej
Jęknęła.
– Pytałaś, co się dzieje. Uznałem, że czas, żebyś się dowiedziała. Spoważniała.
od dwunastu lat i do dzisiaj pamiętał, jak Hayes mu ją wcisnął.
Jęknęła.
Nie będzie dłużej zwlekał.
Dysząc ciężko, zmusił się do jeszcze większego wysiłku.